Home

‘BULGAR TIME’

door Anne Marie Huibregtse

Omstreeks 1978 raakte Bulgar gefascineerd door klokken. Hij vond dat het tijd werd om een eind te maken aan de eeuwig onveranderlijke manier waarop wij de tijd aangeven en aflezen.
Het begon met een wijzerplaat van een klok in een bar, waarop hij de zes verwijderd had en de andere cijfers vervolgens gelijk verdeeld, zodat oppervlakkig gezien alles normaal leek. Het had vooral een heel verwarrend effect op mensen die er na hun werk, voor het naar huis gaan, even een borrel kwamen drinken.

Viktor noemde zijn nieuwe passie 'Bulgar Time'.
Toen heeft hij een ingenieus klokwerk uitgedacht, waarbij de wijzers andersom draaiden (de zes kwam weer terug), terwijl de wijzerplaat gespiegeld was en op de kop (de zes boven, de twaalf onder).
In september 1981, na vele tochtjes met Ina in zijn 2CV naar Zwitserland, waren eindelijk de eerste prototypes klaar van de 'Bulgar Time Amsterdam' quartz horloges. Daarna ontwikkelde hij nog verschillende ontwerpen, zelfs met dubbele en driedubbele snelheid, die hij aanvankelijk zelf verkocht.

Vlak vóór zijn dood sloot hij in 1986 een contract met Art Expo in Odense, Denemarken, om de vier modellen die hij zelf het beste vond op de markt te brengen in een genummerde oplage en verpakt in een zwarte doos met bijbehorend boek getiteld 'The Time Is Always Now'. www.artandphoto.dk

C = Clockwise, CC = Counterclockwise. Notice: these dials with hour + minute + second indicators (hands) all read the time at exactly: 10 hrs 11 minutes and 28 seconds (10: 11.28) Op alle horloges is het 8 over 10.
In het harnas gestorven
Viktor IV was nog volop aan het werk, toen hij op 26 juni 1986 tijdens herstelwerkzaamheden aan zijn vlotten verdronk, 57 jaar oud. Zijn laatste tocht per vlot over de Amstel naar de begraafplaats Zorgvlied op de warme, zonnige derde juli trok duizenden belangstellenden, zowel langs het water, als op de bruggen, als op tientallen boten en bootjes die zijn uitvaart begeleidden.

Brief burgemeester
Burgemeester Ed van Thijn van Amsterdam schreef in een brief aan Ina: "Ook voor Amsterdam is het ongeluk hem overkomen een slag. Onze stad draagt met trots het imago van een vrije samenleving, die ruimte biedt aan nieuwe impulsen, nieuwe gedachten. In Amsterdam gebeurt 'het', het speelse, het verrassende. Walter Glück was bij uitstek een man die daar op eigen, bijzondere wijze kleur aan gaf. Het hart van Amsterdam klopt verder. De dood van Walter Glück laat wèl een litteken achter."

Begrafenis
Toen Viktor IV's oude tante, 'Aunt Fani' in een bejaardenhuis in Florida de krantenfoto's van de overweldigende belangstelling bij de uitvaart over de Amstel zag, moet zij uitgeroepen hebben: "A royal funeral? What happened to Walter?"

Twan Huys herinnert zich: "Het is wat mij betreft de meest indrukwekkende uitvaart, die ik ooit heb gezien. Een flottielje op de Amstel van kleine sloepjes, waterfietsen en rubberboten. Viktor IV is dood, hij krijgt een koninklijke begrafenis op anarchistische leest geschoeid. Met de Amerikaanse vlag op zijn kist en de tekst "Viktor IV to Zorgvlied" vaart hij langzaam de Amstel op. Een onvergetelijk einde, alleen in Amsterdam."