Logboekbladen

Tegen het einde van de jaren '60 maakte Viktor steeds minder ikons. Hij keek uit naar een ander materiaal om zich uit te drukken en vond dat in papier. Dat was het begin van de logboekbladen, zoals hij ze noemde. Met inkt, waterverf, collage en getypte tekst kon hij spontaner werken dan met verf op hout. De logboeken waren een tweede golf in Viktors oeuvre. Al snel ontstond een groot aantal bladen. Met zijn bekende enthousiasme maakte hij een plan om 44 logboeken te maken, samengesteld uit losse bladen, die hij bundelde onder korte, slagzinachtige titels, als 'Who Can Betray The Sun', of 'The Time Is Always Now'.

In de loop van de jaren maakte Viktor duizenden bladen. Hij werkte meestal tegelijkertijd aan verschillende logboeken. Eigenlijk beschouwde hij geen van de boeken als voltooid. De meeste hadden een 'open end' en de pagina's hadden ook geen strikte volgorde, behalve de chronologische. De bladen registreerden gedachten die bij Viktor opkwamen, verhalen en reacties op dagelijkse gebeurtenissen. Elk blad heeft een stempel met de dag van ontstaan en, in grote cijfers, het getal dat het aantal maanden aangeeft sinds Viktors start als kunstenaar (voor hem was dat 4 april 1964). Hij begon de aaneengesloten series logboekbladen in de lente van 1969, maar de eerste grote cijfers verschijnen pas in juni, dat wil zeggen de 64e maand na 4 april 1964.

'Original Copies'

Van sommige bladen maakte Viktor kopieën op een eenvoudig stencilapparaat om weg te geven of te verkopen. Hij wilde de originelen bij elkaar houden. Omdat Viktor IV die kopieën verschillend inkleurde en van een verschillende postzegel voorzag, noemde hij ze 'Original Copies'.

Ref.: Viktor IV. Ad Petersen & Ina Munck. Ed. Meulenhoff/Landshoff & The Second Quality Construction Company 1988